As goes January, so goes the year by HIP Capital
“As goes January, so goes the year”. Tegeltjeswijsheden te over op de beurs, dus laten we het jaar goed beginnen. Wanneer de eerste handelsdagen van 2023 een voorteken zijn voor de rest van het jaar dan komt deze beurswijsheid later nog in positieve zin terug. Want beleggers kijken alvast over de hobbels heen. Inflatie is onverminderd hoog maar gaat in het derde kwartaal dalen en ook de rente zal toppen, zo luidt de aanname. Niet al te best nieuws kan zo alvast positief worden uitgelegd. Aan de ene kant opmerkelijk maar gezien het gegeven dat men op de beurs graag 9 maanden vooruitziet, lijkt een hernieuwde bullmarkt voorzichtig geboren.
Het afgelopen jaar hadden veel beleggers de neiging om risico af te bouwen, ‘aandelen onderwegen’ in jargon. Helaas zat de verrassing en het relatieve risico niet in aandelen maar in obligaties. Daar waren de verliezen groter dan op de aandelenmarkt. Nog los van het feit dat het herstel daarin ook veel langer duurt is het minder dan gemiddeld in aandelen beleggen vaak geen goed idee. Het klinkt leuk voor de bühne maar het correct in- en uitstappen op de aandelenmarkt is onmogelijk en het eerste rendement na een periode van dalende koersen heb je juist nodig voor een goed gemiddelde op lange termijn. Omdat je altijd de eerste beweging mist, loont het niet of nauwelijks om tijdelijk te ‘onderwegen’. Zeker niet als goede alternatieven dun gezaaid zijn. Het inbouwen van degelijkheid in je aandelenblok is dan veel effectiever. Zie daarvoor ook deze mooie visualisatie van 3 decennia beleggen in aandelen. Bron: Vanguard.
Europa, opkomende markten of toch weer de VS?
Traditioneel onderdeel van de jaarlijkse vooruitzichten is een rondje beleggingsregio’s. De leidende economie, beurs én valuta in de wereld zijn nog altijd die van de VS. Deze presteren over het algemeen ook het beste, toch hoor je aan het begin van ieder jaar beloften uit opkomende markten en in mindere mate Europa. Dat er vanuit Europa in de huidige tijd niet veel verwacht wordt is niet zo raar. Ingeklemd tussen economische grootmachten in het westen en Azië én met een voortdurende oorlog en energiecrisis op het continent zijn er zorgen genoeg. Ondanks de mix van slechte berichten gaat juist de Europese beurs dit jaar heel goed van start.
Zo zie je maar, het tippen van opkomende markten of de VS is leuk, maar zegt op korte termijn niet zoveel. Bedrijven vinden ongeacht hun zetel wereldwijd hun afzet. Je moet dus proberen je kapitaal zo goed mogelijk wereldwijd te spreiden. Economisch niet, maar politiek maakt het inmiddels zelfs niet zoveel meer uit of je in Noord- of in Zuid-Amerika zit. Naar goed Amerikaans voorbeeld bestormden afgelopen week ook in Brazilië aanhangers van de verliezende partij het parlement. Het niet erkennen van je nederlaag is in een grote opkomende markt net zo gevaarlijk als in een volwassen economie maar geholpen door social media tegenwoordig helaas een koud kunstje.
Grondstoffen als brandstof van de beurs en economie
Een andere uitwas van politieke en economische keuzes zijn grondstofprijzen. Jarenlang is te weinig geïnvesteerd in de winning van grondstoffen. Zo is de oliecrash van 2014 één van de voedingsbronnen van de hoge prijzen nu. Dit geldt voor veel meer grondstoffen en basismaterialen. Een lage prijs lokt niet uit tot investeren en dat merk je pas veel later. In de loop van de cyclus zorgde wereldwijde Coronamaatregelen nog voor extra inefficiënties en daar plukken we nu de soms wrange vruchten van. Gelukkig is er op iedere vraag een steeds duurzamer antwoord. Dit beïnvloedt de vraag naar- en het gebruik van grondstoffen, zorgt voor diversificatie en uiteindelijk voor ontwikkeling van de economie en groei op de beurs.
Geschreven door business partner: Dick Hubertus, HIP Capital
Naar het overzicht